■ شعر بخش عمومی

اگر اسکندر آید فرض واهی
به پوزش خواهی و بر عذرخواهی
دوباره تخت جمشیدی بسازد
که بر آن باز هم ایران بنازد
اگر تیمور برگردد به خواری
به پای میز صلح و سازگاری
دوباره جان ببخشد کشتگان را
به ما باز آورد آن نخبگان را
…اگر سرکرده اعراب جاهل
بداندیشان و بد کیشان بد دل
که از ما آن چنان کشتند و بردند
و آن فرهنگ بر آتش سپردند
اگر صدها برابر باز آرد
نهال دانش و بینش بکارد
اگر چنگیز آدمخوار و خونخوار
به ایران بازگرداند دگربار
همان سرسبز باغ و گلشن ما
چراغ پر فروغ و روشن ما
اگر صدها رژیم دیگر آید
اگر بر ما دو صد پیغمبر آید
فلک صدها سیاست پیشه آرد
اگر از آسمان چرچیل بارد
دوصد کوروش، هزاران مرد دانا
تقی خان ها و صد ها ابن سینا
فرشته جای دیو و دد نشیند
خدا هم گر بر این مسند نشیند
که این کشتی ز توفان وارهاند
سلامت باز بر ساحل رساند
اگر بین «من» و«ما» پل نسازیم
اگر از خارهامان گل نسازیم
اگر در شوره زاران گل بکاریم
ندانیم از″به جز ما هیچکس نیست”
“به جز ما و شما فریاد رس نیست”
فلک گر نشنود فریاد ما را
نبیند یک صدا ما و شما را
نه امسال و نه تنها سال دیگر
که ده ها سال و صدها سال دیگر
بدان ای هموطن بس روشن و فاش
همین است این، همین کاسه همین آش.